promienie słońca padają na ziemię
wycinają spomiędzy budynków cienie
w zarysach cieni ludzie kroczą
zamknięci w klatkach z uczuć
pomiędzy światłem i cieniem broczą

krążyć wśród tych ludzi
tak lekko i ciężko naraz
zbliżysz się do kogoś i drobny gest
może rozdzielić zaraz

jak tango codziennie tańczone
pomiędzy chodnika płytkami
lawirując między stołem i krzesłami
raz dalej raz bliżej
by złapać właściwy krok
i w człowieku partnerze odkryć
nieznanego życia trop