puść korzenie mocno w głąb
chociaż wicher wieje
oni razem stoją obok
już na zawsze
powiązane wasze dzieje

w kręgu rosną pnie wysokie
naprzeciw losu pogodzie
historiami połączone
każda burza każdy powiew
współdzielone

na korze grubej życie rysy zostawiło
kiedyś świeżo kapiące żywicą
teraz te rany zabliźnione
każde nosi drzewo
już na zawsze odmienione

czasem kiedy ciemna
noc przynosi sny co bolą
przyjdzie ranek
popatrz wkoło
płaczą drzewa razem z Tobą